Interessante informatie over de soorten monnikskap, de regels voor planten en verzorgen op de site – wiresummit.org

monnikskap in hun zomerhuisje Monnikskap is een geweldige plant. Zijn tweede naam is worstelaar. Dit is heel symbolisch, want de plant wordt al lang gebruikt om gevaarlijke ziektes, waaronder kanker, te bestrijden..

Monnikskap is een meerjarige bloem. Deze plant behoort tot boterbloemen. De hoogte van de struik is maximaal twee meter. Heeft prachtige bloemen. Ze zijn paars en hebben een ongebruikelijke vorm. Wetenschappelijk gezien wordt deze vorm van bloemen in de biologie zygomorf genoemd. Dit onderscheidt monnikskap van andere boterbloemen. In de vorm van bloemen lijkt het meer op peulvruchten..

Beschrijving van de plant

monnikskap in het wild Monnikskap is een kruid voor buitengebruik. Het geslacht van de plant is erg rijk – ongeveer 300 soorten. Groeit in Europa, Azië, Noord-Amerika. Dit zijn kruidachtige vaste planten. Het wortelstelsel heeft de vorm van knollen of wortelstokken. Stengels zijn rechtopstaand. Kronkelend en krullend komen minder vaak voor. Hoogte rechtop – tot 2 m, gekruld – tot 4 m.

Wortelstokken zijn langwerpig, eivormig (lengte – tot 5 cm, breedte – tot 2 cm). Ze groeien in aarde op een diepte van 5 tot 30 cm.De plant heeft vingergespleten, gelobd of ingesneden blad. De kleur is donkergroen. De locatie is de volgende. Overal waar monnikskap groeit, heeft het aan populariteit gewonnen.

De bloemvorm is onregelmatig. De kleur is meestal paars. Minder vaak – geel, wit, bont. Er zijn 5 kelkblaadjes in de bloemkroon. De top heeft een karakteristieke helmvorm. Het bedekt twee bloembladen die nectariën zijn geworden. De bloeiwijze kan eenvoudig of complex zijn, trosvormig (lengte – tot 50 cm). Bloeitijd is juli-september. De vrucht is de vlieger. Het is polyspermous, heeft tanden, gebogen of recht. De zaden van de plant zijn klein, bruin, grijs of zwart. Hun ontkieming kan tot anderhalf jaar duren..

monnikskapMonnikskap, waarvan de bloemen zeer aantrekkelijk en gevarieerd zijn, is in trek bij tuinders. De meest populaire vorm is nodulaire aconiet (blauw). Deze soort is variabel. Daarom is er veel verwarring over de namen..

Alles in monnikskap is volledig giftig, zelfs stuifmeel..

Het natuurlijke groeigebied is het noordelijk halfrond. Nu heeft de botanie ongeveer 300 van zijn soorten geregistreerd. Er zijn 75 soorten gevonden in Rusland. De meeste variëteiten zijn redelijk wijdverbreid. De meest geschikte grond – weiden in hooglanden, bermen rond onverharde wegen, rivieroevers.

Nieuwsgierige feiten

Dzjoengarije monnikskapMonnikskap is een plant met een rijke geschiedenis. Er zijn veel legendes en mythen over hem verzonnen. Hij wordt genoemd in oude legendes en heldendichten van de Scandinaviërs. Deze mysterieuze plant is te vinden in een groot aantal recepten voor hekserij..

Hier zijn slechts een paar interessante feiten:

  1. De plant wordt zelfs genoemd in de elfde prestatie van de beroemde Hercules. Volgens de mythe groeide het van de plaats waar een druppel van het giftige speeksel van de hond Cerberus viel. Deze bewoner van de hel was geschokt toen Hercules hem naar de aarde bracht.
  2. Deze naam komt van de Scandinaviërs. In Scandinavische mythen groeide de worstelaar op waar de god Thor stierf. Hij versloeg een verschrikkelijke giftige slang, maar stierf aan talloze beten.
  3. In het oude Griekenland werd de plant vaak als gif gebruikt. Ze vermoordden degenen die ter dood waren veroordeeld voor misdaden. Zo begon de droevige glorie van akoniet.
  4. Plutarchus vermeldt dat de soldaten van Marcus Antonius werden vergiftigd met behulp van monnikskap. De toestand van de vergiftigden wordt in detail beschreven. Ze zwierven lange tijd zonder doel, vielen in een diepe bewusteloosheid, alsof ze constant op zoek waren naar iets. Daarna braken ze met gal en stierven uiteindelijk. De dood was pijnlijk en lang.
  5. De Ouden verbouwden monnikskap als sierplant. In de oudheid was het gemakkelijk te vinden in stadstuinen. Zelfs rond het paleis van de keizer werden weelderige seringenstruiken geplant. Het jaar 117 was een keerpunt. Gevallen van vergiftiging zijn frequenter geworden. Keizer Trajanus begon de massale dood van zijn dienaren te associëren met de monnikskapstruiken. Sinds dit jaar is de plant als sierplant verboden.
  6. In de oudheid hebben de bewoners van het eiland Chios, met behulp van monnikskapgif, de zieken, de bejaarden en de zieken verlost. Volgens een wrede gewoonte moest een persoon vrijwillig bereid gif drinken om in een andere wereld te komen..
  7. Oost-Indiërs gebruiken al lang een gif genaamd bik. Ze smeren er voorzichtig de punten van hun pijlen en speren mee in. Dit helpt om de efficiëntie van de jacht aanzienlijk te verhogen, vooral voor grote dieren. De Digaroa-stammen gebruiken hiervoor nog steeds gemalen aconietwortel..
  8. Als in de donkere tijden van de Inquisitie monnikskap werd gevonden in een woning, kon een vrouw worden beschuldigd van hekserij. Hiervoor werd ze verbrand.

Toepassing in de geneeskunde

tinctuur van monnikskapHet is moeilijk om een ​​ziekte te vinden die niet met monnikskap kan worden behandeld. Het is niet voor niets dat de wijze mensen van Tibet hem niets anders noemen dan de ‘koning van de geneeskunde’. Het was hier dat het voor het eerst werd gebruikt als medicinale plant. Hij wordt genoemd in het werk “The Four Books”. Monnikskap werd gebruikt om te vechten tegen tumoren en infecties, longontsteking, miltvuur. In Rusland werd het vaak uitwendig gebruikt om pijn te verlichten..

Plinius de Oudere noemt deze struik als een remedie voor de behandeling van ogen. Er zijn veel voorbeelden van hoe glaucoom en blindheid ermee werden genezen. Tegelijkertijd noemt de auteur het niets anders dan “plantaardig arseen”. De toxiciteit wordt benadrukt.

De Weense arts Anton Sterk heeft jarenlang onderzocht hoe akoniet de vechter kanker geneest. Hij heeft gevallen van herstel gedocumenteerd. Sterk deed veel moeite om de veilige en meest effectieve dosis van het medicijn uit deze plant te bepalen..

In 1838 publiceerde de Sovremennik-editie een brief die V. Dal schreef aan zijn vriend, de dokter Odoevsky. Het bericht vertelde over het geval van een boer die genezen was door monnikskap van een ernstige longontsteking. Toen Dahls eigen zoon kroep kreeg, behandelde de wetenschapper hem ook met deze plant..

monnikskap medicijnOnder de Sovjet-artsen was dokter Zakurtseva de eerste die de aandacht vestigde op monnikskap. Ze onderzocht het grondig en ontwikkelde haar eigen kankerbehandeling..

Sinds 1946 zijn de volgende soorten monnikskap officieel opgenomen in de Sovjet-farmacopee:

  • Karakol;
  • Dzungarian.

Nu heeft de plant geen medicinale status. Desondanks wordt de bleekmondige soort gebruikt voor de industriële productie van allapinine. Dit medicijn wordt gebruikt voor aritmieën. De Dzungarian-soort wordt traditioneel gebruikt in de kruidengeneeskunde, als een van de geneesmiddelencomplexen bij de behandeling van kanker.

Gebruik geen monnikskap tinctuur zonder een homeopaat te raadplegen! Het is belangrijk om de juiste dosering te kiezen..

Geintroduceerde soorten

monnikskap in de tuinDeze aantrekkelijke struik wordt vaak gebruikt in landschapsarchitectuur. Vooral westerse bloemisten zijn dol op hem. Een groot aantal decoratieve vormen is naar voren gebracht. Wolfakoniet is erg populair. De plant heeft meerdere voordelen tegelijk. De struiken hebben weelderige, weelderige bladeren en heldere kleine bloemen die in overvloed bloeien. Siersoorten hebben een lage toxiciteit en verliezen deze na generaties volledig..

een van de soorten monnikskap in de natuurBijzonder decoratief zijn de volgende soorten: Aconitum variegatum, Aconitum lycoctonum, Aconitum napellus, Aconitum stoerckeanum en Aconitum cammarum. Dit zijn kleine struiken (tot 2 m). Hun kenmerk is weelderige bloeiwijzen die qua vorm op piramides lijken. De bloemen zijn erg helder. Er zijn geel, paars, blauw-wit en zelfs blauw.

Om de ongebruikelijke schaduw van akonietbloemen te benadrukken, plant u er korte planten met contrasterende tinten (geel, oranje, rood) ernaast. Tuinders zijn dol op Dzhungarian akoniet vanwege zijn pretentieloosheid. Insecten vliegen om hen heen.

In zomerhuisjes en in de natuur komen de volgende typen veel voor:

  1. Monnikskap paniculata. Homeland – het zuiden van Europa. Het heeft een mooie vertakte stengel. Ze onderscheiden zich door een decoratieve borstel van bloemen op lange steeltjes. De zaden hebben één vleugel.panische monnikskap
  2. Bonte monnikskap. Verdeeld in de Karpaten. De tekens zijn hetzelfde als bij de vorige soort, maar minder uitgesproken.bonte monnikskap
  3. Monnikskap tweekleurig kammarum of monnikskap Sterka. Het is een sierlijke hybride van blauwe en bonte soorten. Het combineert gunstig de tekenen van gekruiste ouders. Maar de bloem is interessanter gekleurd. Het is tweekleurig. Het is de tweekleurige vorm die erg populair is geworden onder bloemenkwekers. In de tuinen kun je verschillende soorten vinden: Bicolor – heeft korte bloeiwijzen met witte bloemen, omzoomd met paars; Grandiflorum Album (Grandiflorum Album) – onderscheidt zich door perfect witte bloemen, verzameld in luxe penselen; Pink Sensation ”(‘ Pink Sensation) – zoals de naam al aangeeft, heeft roze bloeiwijzen.monnikskap kammarum
  4. Monnikskapknobbeltje wordt gewaardeerd om zijn helderblauwe bloemen. Ze zijn erg decoratief. De blauwe tint komt zelden voor in de natuur, omdat dit type erg populair is geworden bij tuinders..monnikskap knobbeltje
  5. Monnikskap Karmikhel wordt ook vaak gezien in tuinen. De bloemen onderscheiden zich door een aangename blauwviolette tint. Panicles zijn medium, nogal decoratief.monnikskap karmichel
  6. Monnikskap gekruld. Een zeer interessante vorm. Heeft een gekrulde stengel die tot 4 meter hoog kan worden.monnikskap gekruld

Weideplantensoorten kunnen worden gebruikt als honingplanten. Bijen landen er echter zelden op. Ervaren imkers raden zelfs aan de plant te wieden om vergiftiging van de bijen te voorkomen. Er zijn gevallen bekend van hun massale dood na het verzamelen van nectar van deze plant..

Monnikskap groeien

monnikskap in het bloembed van het landAls u besluit om akoniet te starten, kost het planten en onderhouden in het open veld niet veel moeite. Dit is een pretentieloze plant. Veel soorten overwinteren goed.

Lichtminnende soorten – Aconitum anthora en Aconitum carmichaelii. Het is beter om ze in verhoogde gebieden te planten. Andere soorten verdragen overtollig vocht.

De plant verdraagt ​​verplanten goed. Het is beter om de struiken in het voorjaar te verdelen, maar dat kan ook in de herfst. Er mogen geen stengels zijn. Maak het plantgat breed en diep om de onderstam comfortabel te houden. Voordat u de plant plant, moet u minerale mest (15-20 g) in het gat gieten. Verdieping van de nek van de wortel – 1-2 cm.De afstand tussen de struiken – 25-30 cm.

delicate bloemen van monnikskap in bloembeddenHet reproduceert goed vegetatief, door de struiken te verdelen. Erger nog – zaden. Zaadvoortplanting behoudt de kenmerken van het ras niet. Het is het beste om te stratificeren voordat u gaat zaaien. Bloei mag slechts 2-3 jaar worden verwacht..

Zorg

De zorg is als volgt:

  • regelmatig de grond moet losmaken.
  • eens in de 1-2 maanden voeren.
  • gedroogde bloeiwijzen moeten worden verwijderd.
  • als het seizoen droog is, krijgt de plant water.

De plant is gevoelig voor beschadiging door echte meeldauw.

Kenmerken van de compositie

In monnikskap worden twee soorten alkaloïden tegelijk gevonden:

  1. Atizin.
  2. acaniet.

Hun lokalisatie is de hele plant (van bloem tot wortel). Atizine zijn vluchtige alkaloïden. Ze zijn niet giftig. Bij hydrolyse wordt het afgebroken tot organisch zuur en arucanine. De plant bevat er maar heel weinig. Het zijn atyzine-alkaloïden die een gunstig effect hebben op het hart en de bloedvaten..

Interessanter zijn de acanite-alkaloïden. De meeste alkaloïden worden gevonden in knollen, wortels.

aantrekkelijke monnikskapstruikElke soort heeft zijn eigen mate van toxiciteit. Deze indicator wordt ook beïnvloed door het type grond, het tijdstip van verzamelen. Het minste gif zit in die planten die groeien op met water overstroomde en moerassige grond. Als de plant in de herfst of lente wordt geoogst, is deze zo giftig mogelijk..

Giftige soorten bevatten maximaal aconitine en zijn derivaten. Bijna elk type plant is giftig voor de mens. Maar de mate van hun toxiciteit kan sterk variëren..

U kunt eenvoudig controleren hoe giftig de plant is. Het is voldoende om wat sap uit te persen en je vinger ermee in te wrijven. Als er gif aanwezig is, zal jeuk verschijnen. Dan begint de huid te branden en verliest hij al snel zijn gevoeligheid. Dit is een duidelijk teken dat het genomen monster giftig is. Dit effect wordt verklaard door het feit dat aconitine een uitgesproken irriterend en verlammend effect op zenuwuiteinden kan uitoefenen..

We raden af ​​om te experimenteren met deze gevaarlijke plant. Zelfs het aanbrengen van het sap op een vinger brengt ongewenste gevolgen met zich mee. Het is het gevaarlijkst om geraspte wortels te gebruiken..

Hoe beïnvloedt het het lichaam?

het gebruik van monnikskap in de geneeskundeMonnikskap heeft een uiterst destructief effect op het centrale zenuwstelsel. Het effect kan worden vergeleken met het beroemde curare-gif. Als een dodelijke dosis het menselijk lichaam binnendringt, ontwikkelt zich snel verlamming van het ademhalingscentrum. Dit leidt tot een zeker onheil.

Daarom is het ten strengste verboden om de plant zelfstandig voor medicinale doeleinden te gebruiken. Alleen een ervaren arts kan een veilige dosis vinden. Het zou schaars moeten zijn. In dit geval treedt het therapeutische effect niet onmiddellijk op. Een bepaalde hoeveelheid alkaloïde moet zich ophopen in het bloed..

De therapeutische dosis aconitine helpt het hartritme en de ademhaling te stabiliseren. Het activeert het metabolisme in cellen, heeft een negatief effect op allerlei soorten infecties. Er wordt ook opgemerkt dat de groei van neoplasmata vertraagt. Als de dosis niet wordt berekend, kan verlamming van de hartspier en verstikking optreden. Dit is naderend onheil.

Als een homeopaat behandelt met het gif van deze plant, is hij uiterst voorzichtig bij het kiezen van de dosering. Het moet strikt individueel zijn..

Aconitische tinctuur wordt gebruikt in de homeopathie. Na inname van dit middel, sterk verdund met water, kan verhoogde speekselvloed worden waargenomen. Dit is een teken dat de alkaloïde begint te werken. Wanneer het via het mondslijmvlies wordt opgenomen, irriteert het de parasympathische zenuw. En de lichaamstemperatuur kan ook enkele uren dalen..

structuur van monnikskapHet therapeutische effect wordt alleen bereikt door regelmatig gebruik van de alkaloïde. Het is belangrijk dat het zich ophoopt in het lichaam en de gewenste concentratie bereikt. Dit zet afweermechanismen aan, het lichaam begint te vechten.

Het afkooksel van de plant is twee keer zwakker dan de infusie. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het innemen van de dosis. Met behulp van tinctuur van Dzungarian aconiet behandelen homeopaten de volgende ziekten:

  • hormonale onbalans, impotentie, onvruchtbaarheid;
  • uitputting;
  • Bloedarmoede;
  • het struma is giftig;
  • suikerziekte;
  • blindheid, doofheid, staar, glaucoom;
  • goedaardig type neoplasma;
  • niersteenziekte;
  • galsteenziekte;
  • angina pectoris, hypertensie, aritmie;
  • gastritis, zweren, pancreatitis, cholecystitis, diarree, constipatie, winderigheid;
  • astma, longontsteking, bronchitis, pleuritis, tuberculose;
  • trigeminusneuralgie, depressie, migraine, verlamming, slapeloosheid, ziekte van Parkinson;
  • tics, toevallen, schizofrenie, psychose;
  • seksueel overdraagbare aandoeningen, miltvuur;
  • artritis, artrose, jicht, ischias, fracturen, dislocaties, kneuzingen, osteochondrose, enz..

Ook wordt de plant gebruikt:

  • als uitwendig antisepticum (schurft, hoofdluis);
  • als tegengif (paddestoel, plantenvergiftiging);
  • als middel tegen tumoren.

Zoals u kunt zien, is monnikskap, waarvan de foto en beschrijving we u hebben aangeboden, een zeer interessante medicinale en sierplant..