Schuchtere, delicate sleutelbloemen trekken altijd speciale aandacht met hun heldere bloeiwijzen tussen de sneeuwbanken die net beginnen te smelten. Chionodox-bloemen behoren ook tot deze categorie, planten en verzorgen begint wanneer de grond nog bedekt is met sneeuw. De plant bloeit met het begin van warme aprildagen en het bovengrondse deel sterft af in juni. Met deze eigenschap van primula’s kunt u genieten van hun schoonheid tegen de achtergrond van lentesneeuw..
Soorten Chionodox
Chionodoxa (Chionodoxa) zijn ondermaatse (15-20 cm) bolvormige vaste planten uit het geslacht Scylla, Liliaceae familie. Primrose verschijnt gelijktijdig met bosjes en sneeuwklokjes. De borstels op de steeltjes bestaan uit klokvormige bloemen met zes bloembladen. De ongeopende knoppen zien eruit als bellen; geopend lijken ze op veelkleurige sterren. Ze zijn sneeuwwit, bleek lila, roze, dus ze zien er heel origineel en aantrekkelijk uit in landschapsontwerp. Gelijktijdig met de steeltjes verschijnen twee breed-lancetvormige basale bladbladen met een rijke groene kleur van 8-12 cm lang.Als ze rijp zijn, verschijnt een doos met zwarte zaden.
In totaal zijn er 6 variëteiten van Chionodoxa, tuinders kweken er 3:
- Chionodox Forbes (Tmoluza). Groeit in het wild in Turkije. Vormt een losse tros, bestaande uit 14-15 witachtige of roze bloemen. Hij wordt maximaal 35 cm, onderscheidend is het ontbreken van zaden, maar bij elke bloei verschijnen er nieuwe bollen. Gecultiveerde variëteiten – Lucilia Alba met witte bloemen, Blue Giant met blauwe bloeiwijzen, Pink Jite met roze bloemen.
- Chionodoxa Sardinië. Groeit in Klein-Azië. Op een losse borstel groeit het tot 10 helderblauwe bloemen met een diameter van maximaal 2 cm. De belangrijkste cultivars van de Sardijnse Chionodoxa zijn de dwerg, witachtige en Chionodoxa van mevrouw Lock.
- Chionodoxa luciliae (Chionodoxa luciliae) ze is gigantisch. Komt in het wild voor in de bergen van Klein-Azië, oorspronkelijk en op de mediterrane eilanden. Het wordt gekenmerkt door bladeren in de vorm van een groef en bloeiwijzen van witte, roze en blauwachtige kleur met een witachtige keelholte, verzameld in bloeiwijzen van 10 stuks. Onder de gecultiveerde variëteiten van deze plant, wordt Rose (Pink) Queen onderscheiden met bloemen met een mooie rijke roze tint en een gigantisch wit, gekenmerkt door grote (tot 4 cm in diameter) witte bloemen.
Blue Giant is ook populair. Variëteit met smal heldergroen blad en blauwe klokvormige bloemen. En Chionodox Violette Schoonheid. Het is een kruidachtige vaste plant met dichte, donkergroene lineaire bladbladen en paarse klokvormige bloemen..
Verrassend genoeg is het kenmerk van de Chionodoxen gemakkelijk te kruisen. Het resultaat is de meest ongewone hybride planten met ongelooflijke kleuring..
Reproductie
Chionodoxa kan zich vermenigvuldigen door zelf te zaaien, zaden, bollen. Maar er moet rekening mee worden gehouden dat de planten na 4-5 jaar op één plek groeien, wild worden. Om culturele kwaliteiten te behouden, wordt fokkers geadviseerd om chionodoxen bolvormig te vermeerderen. Tijdens het seizoen groeit de plant 2-4 nieuwe bollen. Eind juli, als de plant alle bloeiwijzen sluit en het bovengrondse deel verdort (dit betekent dat de plant in een rusttoestand gaat), graven ze samen met de “baby’s” de moederbol op en plaatsen deze in een droge, koele plaats. “Kinderen” worden direct voor het planten in de grond gescheiden.
Als je geen zin hebt om de bollen uit te graven, wordt de plant voorzichtig helemaal opgegraven en zo snel mogelijk naar een andere plek overgebracht zodat de wortels niet uitdrogen..
Ondanks het feit dat in sommige variëteiten zaaddozen rijpen, geeft zaadvermeerdering in 90% geen resultaten. Dergelijke bloemen schieten niet wortel en geven geen bloeiwijzen..
Planten reproduceren goed door zelf te zaaien. De vlezige korrels worden aanbeden door mieren, die ze over het hele terrein slepen. Bloemen beginnen na een paar jaar te bloeien.
Chionodox bloemen: planten en verzorgen
Chionodox worden geplant in open bedden of geforceerd om thuis te kweken. Om dit te doen, worden de bollen van de plant midden in de zomer voorzichtig opgegraven, verwijderd naar een donkere, droge plaats met een temperatuur van niet hoger dan +17 graden. De bollen worden de eerste herfstdagen in de volle grond geplant. Het is beter voor chionodoxen om plaatsen te kiezen waar de sneeuw in de winter het eerst begint te smelten..
Het kweken en verzorgen van Chionodox is grotendeels afhankelijk van de plantplaats. Bloemen vragen veel van de bodem. De zuurgraad van de grond moet neutraal of licht alkalisch zijn. Plant de plant niet in zure, zelfs licht verzuurde grond, in klei- en drassige gebieden. De ideale bodemoptie is vruchtbaar, los, verrijkt met voedingsstoffen. Tuinaarde vermengd met bosgrond, bladhumus en gehakte schors is het meest geschikt. Compost, as, zand worden aan de grond toegevoegd.
Om de 10 cm worden ter plaatse gaten gegraven, de diepte van de gaten is afhankelijk van de diameter van de bollen. Hoe groter, hoe dieper de bol wordt geplant. Kleine worden 6 cm dieper, grotere – 8 cm.
Planten onderscheiden zich door een goede aanpassing, ze wennen snel aan een nieuwe plek. Zorgen voor Chionodox-bloemen na het planten bestaat uit het observeren van het vochtigheidsregime, het voeren. Het land moet goed bevochtigd zijn, maar niet drassig. Dit vereist regelmatig wieden en losmaken van de grond. Water geven is nodig wanneer de winter en de lente weinig regen hebben. Een stroom water wordt naar de wortel geleid.
Zodra de scheuten zijn gevormd en de steeltjes slechts licht op het oppervlak van de grond verschenen, neemt de behoefte aan meststoffen toe. De plant wordt gevoed met nitroammofos, dat in het vroege voorjaar wordt geïntroduceerd. Het wordt zorgvuldig op de grond verspreid en zorgt ervoor dat het niet op bloemen en bladeren valt, anders ontstaan er brandwonden. Na bemesting wordt de bovengrond iets losgemaakt om luchtuitwisseling, betere waterpenetratie en opname van voedingsstoffen door wortelstokken te stimuleren.
Chionodoxa groeit al meer dan 8 jaar goed op één plek. Maar bloementelers adviseren om de primula elke 3-5 jaar opnieuw te planten, anders worden ze als onkruid..
Chionodox bloemen in potten
Als chionodox als bloem in pot wordt gekweekt, worden de bollen bij kiemrust opgegraven en tot september op een koele, droge plaats bewaard. Daarna planten ze 6 stuks in potten of bloempotten, met een diepte van 2-3 cm Een maand later worden de potten in de halfschaduw in de tuin neergezet. Na 2 maanden worden de potten weer uitgegraven en voor een paar maanden naar de kelder verplaatst met een temperatuur van +5 tot +12 graden. Na 2 maanden worden ze in een lichte kamer geplaatst, waar de temperatuur op +15 wordt gehouden. Bevochtig de grond regelmatig. Met deze zorg groeit eind februari of begin maart thuis een bloeiende struik van chionodox..
Ongediertebestrijding en overwintering
Chionodox zijn vatbaar voor schimmelziekten. Bloemen verbazen:
- fusarium;
- sclerotinose;
- grijze rot;
- septoria;
- achelenchoides;
- stagonosporose;
- blauwe schimmel;
- Roest;
- penicellosis.
De ziekte wordt bewezen door gele, uitdrogende stengels, vallende bladeren. Bij de ziekte van achelenchoides worden de schubben van de bollen bruin, wordt het oppervlak gekleurd, is ringrot zichtbaar op de snede.
Beschadigde bollen worden zonder spijt weggegooid. De gezonde behoefte aan preventie. Al het plantmateriaal wordt behandeld met Fundazole-oplossing. En ze zorgen ervoor dat er geen stilstaand water is.
De huid van de plant en de bolvormige schubben worden vaak beschadigd door muizen, mollen en weidemijten. Teken worden bestreden met universele medicijnen uit de klasse van acariciden. Bladbladen en scheuten worden besproeid met een oplossing van Akarin, Fitoverma, Aktar. Gifvallen werken goed voor muizen en mollen.
Hoewel chionodox vorstbestendige planten zijn, zijn ze bang voor harde wind en tocht. Voor de winter worden ze gemout met mos en dennennaalden zodat de wortels niet bevriezen bij weinig sneeuw. Wanneer de plant begint te verwelken, verwijder dan de pijlen. De bladmessen worden overgelaten om volledig te verwelken. Daarna wordt mulch gebruikt, wat helpt om vocht vast te houden om de plant tijdens het groeiseizoen te voeden..
Het planten en verzorgen van chionodoxa-bloemen is niet bijzonder moeilijk. Met inachtneming van de standaardregels voor het kweken van deze primula’s, worden op de percelen alpenglijbanen en rotstuinen gecreëerd. Gecombineerd met hyacinten, krokussen, dwergirissen, nieskruid onthult Chionodox hun ongerepte schoonheid.