Calla bloemen zijn een populaire sierplant in tuinen, kassen en potcultuur. Calla lelies behoren tot het geslacht Zantedeschia, een overblijvend kruid van de aroid-familie. De populaire naam van de bloem is calla. Dit toepasselijke woord geeft nauwkeurig het uiterlijk van de cultuur weer – een grote brede sprei met bloembladen is meestal wit en lijkt op de vleugel van een vogel. De bloem komt uit equatoriaal en zuidelijk Afrika. Daar groeit het op moerassige plaatsen.
Algemene beschrijving van calla lelies
Calla, of zantedeschia, is een overblijvend kruid tot 2,5 meter hoog. De bladeren zijn breed, basaal, donkergroen. Bij sommige soorten zijn de bladeren bedekt met witte vlekken. De bloeiwijze is een geel oor op een lange steel. Het deksel van de bloem is groot, trechtervormig, wit, roze of geel.
Calla lelies worden gekweekt in kassen, gebruikelijk in de binnenbloementeelt. Veel soorten zijn geschikt om te snijden, omdat ze tot een maand in een boeket kunnen staan..
Calla’s zijn giftige planten vanwege hun hoge calciumoxalaatgehalte..
De hele plant is giftig. Wanneer calla-sap op de slijmvliezen komt, treden pijn en irritatie op, zwelling en daaropvolgende ernstige allergische reacties zijn mogelijk. Contactdermatitis kan op de huid verschijnen door bloemsap. Er moet zeer voorzichtig mee worden omgegaan en vermijd contact van sap met de huid..
Calla-lelies kunnen worden vermeerderd door zaden, maar meestal gebeurt dit vegetatief – door de wortel te verdelen.
Calla lelies hebben een rustperiode nodig voor een regelmatige bloei. Het duurt van twee tot zes maanden..
Tijdens deze periode verliezen gekleurde soorten hun bladeren en stoppen ze volledig met groeien, en witte calla lelies verliezen hun decoratieve effect niet, maar ze stoppen met ontwikkelen. Tijdens de rustperiode worden gekleurde variëteiten op een koele plaats bewaard in de vorm van een slapende knol en zijn witte variëteiten beperkt in water geven..
In de binnenbloementeelt komen de volgende soorten calla lelies veel voor:
- calla lelies;
- calla Remani;
- calla Picasso;
- calla ethiopisch.
Foto’s van calla bloemen zijn opvallend in een verscheidenheid aan vormen en kleuren. Onder hen zijn er sneeuwwitte exemplaren, geel, rood, paars en bijna zwart. Tweekleurige variëteiten zijn vooral mooi wanneer de bloem aan de basis en randen verschillende tinten heeft..
Calla Elliott “Zantedeschia elliottiana”
Calla Elliott onderscheidt zich door grote bladeren met witte vlekken en bloemen van twee tinten. De plant is knolachtig, het is beter om hem vegetatief te vermeerderen. De variëteit houdt van goede verzorging – veel licht, warmte, frequent water geven.
De meest bekende soorten calla lelies:
- “Vermeer” – is zeer decoratief. De bladeren zijn gesneden, golvend aan de randen, bedekt met witte stippen. Aan de stengel verandert een bordeauxrode calla bloem, dichter bij de randen, soepel in wit.
- “Gele hoek” – de groene stengel verandert geleidelijk van kleur in geelachtig. De dekking van de bloem is lichtgeel, zonnige schaduw. Ziet er geweldig uit met helder gespikkelde bladeren.
- “Black-eyed beauty” – een breed lichtgeel bloemblad heeft een diep paars centrum en een maïsgele meeldraden. De bladeren zijn donker, bedekt met grote witte vlekken met een onregelmatige vorm.
Calla rehmannii
Calla Remani behoort tot een onvolgroeide soort. Planten bereiken een hoogte van maximaal een halve meter. Het heeft smalle groene bladeren die het afwerpt voor de winter. Vermeerderd door knollen, populair in de binnenbloementeelt.
Bekende soorten:
- “Vecherok” – dit is de naam die wordt gegeven aan de calla-variëteit met donkerpaarse, bijna zwarte bloemen.
- “Indian Summer” – een ongewone en zeldzame variëteit van rode calla lelies met een granaatappeltint.
- “Chameleon” – rechtvaardigt zijn naam volledig – de bloemen schitteren met alle tinten perzik en gouden tinten. Donkergroene bladeren zijn bedekt met witte stippen.
- “Picasso” is een variëteit van calla lelies 35-45 cm hoog.Grote bordeauxrode bloemen met een lichte border bloeien in juli-september en bloeien tot anderhalve maand.
- Zwarte Woud – de variëteit heeft grote bloemen in de vorm van een kaars in een bordeaux-paarse tint.
- “Anneke” – prachtige trechtervormige bloemen van roze-violette tint.
Calla Ethiopische (Zantedeschia aethiopica)
Calla Ethiopian is de grootste indoor zantedeschia variëteit. Deze soort heeft grote hartvormige bladeren en trechtervormige bloeiwijzen. Tijdens de rustperiode blijft het blad heldergroen, wat de decoratieve werking van de soort vergroot.
De meest bekende soorten Ethiopische calla lelies zijn onder meer:
- “Green Goddess” – een variëteit met witgroene bloemen en een korte citroenkleurige meeldraden.
- “Childsiana” – de variëteit bloeit rijkelijk met sneeuwwitte bloemen met een oranje centrum.
- “Amethist” – een verscheidenheid aan paarse calla onderscheidt zich door zijn aanzienlijke hoogte en delicate aroma.
- “Parel” – een grote variëteit met lichtgroene bladeren, bloemen zijn groot, wit, geurig, groenachtig aan de buitenkant. Geschikt voor boeketten.
- “Albomakulata” – een grote witte bloem in de vorm van een kaars en een licht vanillearoma.
- Captain Chelsea is een mooie tweekleurige variant. Bourgondische sprei met gouden rand. Bladeren zijn donkergroen met zilverachtige stippen.
- “Little Jam” – calla heeft witte bloemen van het oorspronkelijke uiterlijk. In een bloem die niet tot het einde is uitgebloeid, draait het bloemblad als een trechter, in het midden is er een felgele meeldraad. Op de rand van het bloemblad, een groenachtige uitgroei-klauw.
Hoe calla lelies te planten?
De gekochte knollen moeten eerst worden bewaard in kaliumpermanganaat verdund tot roze kleur en vervolgens een paar uur in een oplossing van de Kornevin-stimulator of een andere worden gedaan. De plant heeft een vrij grote hoeveelheid land nodig – ongeveer 2,5 liter per knol. Drainage wordt op de bodem van de pot gegoten en vervolgens voedingsbodem. De calla knol is glad aan de onderkant en heeft kleine uitstulpingen in het bovenste deel. Je moet de knol met het gladde deel naar beneden in de vochtige grond leggen..
Het planten moet ondiep zijn, de knol is alleen bedekt met een laag aarde van niet meer dan 1-2 cm.Anders is er een groot risico op wortelrot.
Direct na het planten wordt de calla niet bewaterd, de pot wordt op een warme plaats zonder tocht gelaten. In de toekomst hebben calla-bloemen regelmatig water nodig. Ook moet de plant worden gevoed met een complexe meststof voor bloemen..