Zijdeachtige vacht, luxueuze manen en staart en ongelooflijke gratie. Het is voor deze eigenschappen dat het Friese paardenras zo gewaardeerd wordt. Bovendien zijn krullend haar en massieve hoeven het kenmerk van de fries, en haar doordringende blik is gewoon fascinerend. Bovendien onderscheidt het zich door een ongelooflijk uithoudingsvermogen, hoewel het niet bedoeld is voor sportwedstrijden. De oplettendheid en vindingrijkheid van deze soort kan alleen maar worden benijd..
Van de pagina’s van de geschiedenis
De eerste vermeldingen van deze paarden zijn te vinden in de manuscripten van Romeinse historici die teruggaan tot 150 na Christus. e., bij het beschrijven van de Britse cavalerie. Toch wonnen ze in de middeleeuwen echt aan populariteit. Het waren deze breedbenige en gespierde paarden die vrijuit de zware ridders met hun uitrusting weerstonden. Het thuisland van het Friese paardenras is Nederland, of liever de noordelijke provincie Friesland. In de 16e eeuw begonnen de Spanjaarden, die Nederland veroverden, met de selectie van individuen voor militaire dienst..
Als gevolg van het kruisen van de Andalusische, Berberische en Friese groepen, werd een “verbeterde versie” uitgebracht, die verschilde:
- verbazingwekkende genade;
- uithoudingsvermogen;
- hoge groei;
- stroom;
- ongebruikelijke behendigheid en behendigheid.
In de 17e eeuw nam de behoefte aan dergelijke dienstpaarden echter sterk af, wat leidde tot het gebruik ervan in koetsen. Sinds die tijd was het Friese paardenras erg gesteld op de adel, vooral de vorsten. Maar na de Franse Revolutie, die leidde tot de omverwerping van het monarchale systeem, kwamen de Friezen onder de bescherming van de boeren. De technologische vooruitgang heeft ertoe bijgedragen dat velen deze bergen volledig zijn vergeten. Dus in de jaren 50-60 van de twintigste eeuw waren er niet meer dan 500 personen. De opleving begon met de popularisering van Olympische sporten.
Friezen zijn plooibaar voor training. Ze leren snel nieuwe trucs en manoeuvres. In combinatie met hun prachtige uiterlijk zien spectaculaire sprong-, saluut- of neerslaghoudingen er speciaal uit..
Het Friese paardenras verovert met zijn externe data
Met een sterke lichaamsbouw, correcte proporties en een massieve nek onderscheidt hij zich van alle familieleden. De standaard hoogte van het dier is 150-165 cm.Een onderscheidend kenmerk van friezen is een zwarte (zwarte) kleur zonder vlekken of vlekken. De dikke vacht is meestal zijdeachtig en glanzend. De manen, pony en staart zijn zo volumineus en zo lang mogelijk. 
Hun golvende structuur doet denken aan de trendy hafre-styling. Ook onderscheiden paarden van het Friese ras zich door ruige hoeven (borstels). Het langgerekte wapperende haar in het onderste deel van de hoge benen wordt Fries genoemd. Het geeft de paarden een bijzondere zeggingskracht..
Tegelijkertijd worden andere kenmerken van deze paarden benadrukt.:
- grote lichaamsbouw;
- breed en diep lichaam;
- lange rug met een vloeiende welving;
- hoge en gestrekte nekopening;
- langwerpige kop met een recht profiel;
- strikte scherpe oren;
- grote ogen met een charmante uitstraling.
Dieren worden hun hele leven niet getrimd. Op 5-jarige leeftijd wordt hun haar een elegante decoratie voor zwarte paarden..
Bij uitzondering kan er een klein vlekje, soms in de vorm van een ster, aanwezig zijn op het gezicht van het vrouwtje. Ondanks de boneiness van het ras, is de rug van het dier vaak zacht en de schoft laag. De ribben van deze soort zijn rond. Gestrekte benen laten het massieve lichaam er verfijnder uitzien.
Vaardigheden en karakter
De pas van het pure Friese ras is vaak vier slagen (4 slagen achter elkaar), en de draf is dubbel. Het paard is bedreven in het uitvoeren van acrobatische stunts, omdat zijn achterbenen uitstekend onder de buik gebogen zijn en hoog oprijzen. Deze functie geeft de friezen een onovertroffen gratie, grandeur.
Maar tijdens het hardlopen of wandelen wordt de stap:
- eenvoudig;
- zacht;
- uniform.
Bij het bewegen op gladde grond gaat de snelheid van het paard verloren door de grote amplitude van cirkelvormige bewegingen. Bij het rennen op zand of sneeuw (andere zachte en diepe grond) worden de fysieke kosten van het dier echter geminimaliseerd.
Ondanks zijn energieke karakter onderscheidt het ras zich door zijn evenwichtigheid en kalmte. In dit opzicht is het ideaal voor trainingen, maar ook voor ceremoniële evenementen met een grote menigte mensen en luide muziek. Haar zachte gangen zullen veel professionele ruiters aanspreken. Dankzij hun goede uithoudingsvermogen en unieke gehoorzaamheid worden deze paarden gebruikt bij het lesgeven aan beginners. Het goedaardige karakter wordt aangevuld met een bijzondere toewijding. Dus sommige mensen bleven hun hele leven trouw aan hun meesters..
Als resultaat van vele jaren van fokexperimenten werden 3 hoofdtypen van dit ras gefokt: barok, modern en sportief. Ze verschillen onderling in uiterlijke kenmerken, maar ook in gangen (soorten gangen).
Dieet in detail
De belangrijkste vereiste voor fokpaarden is drie maaltijden per dag en schoon water. Zo moet elke maaltijd een andere samenstelling hebben, maar wel in overeenstemming met alle normen..
Om de dagelijkse voerhoeveelheid te bepalen, wordt altijd rekening gehouden met de volgende factoren:
- het gewicht;
- leeftijd;
- de grootte;
- fysieke activiteit;
- individuele kenmerken.
Verrot, nat, beschimmeld of bevroren hooi kan leiden tot ernstige spijsverteringsproblemen. Daarnaast vindt de overgang naar weidegang geleidelijk plaats..
‘S Morgens krijgt een volwassen persoon (450-500 kg) meestal weide / peulvruchten-graanhooi (tot 10-13 kg / hoofd) of lentestro, tijdens de lunch – groenten (bijvoorbeeld wortels tot 2-3 kg), en ‘s avonds – granen ( gerst tot 2 kg). Zemelen (1,5 kg) en haver (5 kg) moeten aan het menu van het paard worden toegevoegd. Het biedt ook toegang tot tafelzout, gepresenteerd in de vorm van een slijmbriket. Gelijktijdig wordt er gevoerd, wat een goede opname van het voer bevordert. Het is verboden om gedroogde peulvruchtenmengsels te gebruiken, omdat ze, wanneer ze het spijsverteringskanaal binnenkomen, beginnen te fermenteren, waardoor koliek bij het dier ontstaat. Om dezelfde reden worden rauwe klaver en luzerne voor hen niet aanbevolen..
De dagelijkse waterbehoefte voor een hengst is 60-80 liter, dat wil zeggen ongeveer 8 emmers. Tegelijkertijd verandert de vloeistof in de containers voortdurend. Dan blijft ze zo schoon mogelijk..
Jonge dieren hebben voer nodig met een hoog gehalte aan vitamine B, fosfor en calcium. Zogende vrouwtjes hebben eiwitrijk voedsel nodig voor een goede melkproductie. Daarnaast helpt organische stof bij het opbouwen van spiermassa..
Detentievoorwaarden
Het nadeel van volbloed Friese hengsten is het grillige karakter. Ze worden niet in kuddes gehouden, dus voor deze variëteit worden speciale kraampjes voorbereid. De optimale temperatuur in dergelijke stallen mag niet onder de 16˚C komen en niet boven de 20˚C komen. Dit vereist een goede ventilatie van het pand, maar zonder de vorming van tocht. Zaagsel wordt gekozen als bodembedekking om de ruige borstels op de hoeven te drogen. Toch ontslaat dit de bruidegom niet van het schoonmaken van de friezen na een wandeling..
Ook is er passende zorg:
- hoeven;
- manen en staart;
- wol.
Het haar wordt regelmatig gewassen met shampoo en 1-2 keer per week besproeid met conditioner. De lokken worden meerdere dagen gevlochten of dagelijks gekamd. De hoeven worden regelmatig gesmeerd met speciale olie en eens in de 6 weken getrimd. Het zwarte pak wordt elke dag gepoetst.
Zowel de voerbak als de drinkbak zijn op een voor het paard geschikte hoogte ingesteld – waar de nek eindigt en de borst begint.
Met een uitgebalanceerde voeding en professionele verzorging kunnen luxe Friese paarden succesvol worden onderhouden.