Deze boom van de Willow-familie staat algemeen bekend als witte of zilverwilg, wilg, wilg en wilg. Het geeft de voorkeur aan vochtige, vochtige plaatsen en groeit langs de oevers van rivieren, vijvers en watermassa’s. Wilgen vormen vaak hele bosjes die zich over aanzienlijke afstanden langs de waterkant uitstrekken. Dankzij een goed vertakt wortelstelsel worden bomen gebruikt om de oevers van waterlichamen en ravijnen te versterken.
Witte wilg kan worden omschreven als een grote tweehuizige boom met een grote kroon, die tot 20-30 meter hoog kan worden. Dit onderscheidt het van andere soorten van de familie, waarvan de meeste struiken zijn. Wilg is licht nodig, vorstbestendig en niet al te veeleisend voor de bodem. Ze geeft de voorkeur aan zanderige of zanderige, vochtige grond, verdraagt goede stedelijke omstandigheden en kan tot 100 jaar oud worden.
De kroon van de witte wilg spreidt zich uit, tentvormig. De stam is krachtig, bedekt met gebarsten donkergrijze bast. Bladeren zijn eenvoudig, gesteeld, met steunblaadjes. 
Ze zijn groen boven, en wit behaard onder. De boom is een vroege en waardevolle honingplant. Kleine bloemen worden verzameld in cilindrische trossen. De wilg bloeit gelijktijdig met het verschijnen van bladeren, in april-mei en in mei-juni rijpen de zaden.
Voortplanting, teelt en verzorging
De boom kan zich vermenigvuldigen door zaden, maar omdat ze snel hun kiemkracht verliezen, wordt deze methode praktisch niet gebruikt voor de fokkerij. Witte wilg groeit zelden, daarom wordt vegetatieve vermeerdering gebruikt door stengelstekken, die worden afgesneden voordat de knop breekt. De stekken schieten snel wortel. Ze kunnen eerst in water worden geplaatst om wortels te vormen en vervolgens in de grond worden geplant..
Maak bij het planten voor elke zaailing kleine kuilen van 0,5×0,5 m, die moeten worden gevuld met een mengsel van grond, turf, compost en mest. Kies een plek die zonnig en goed verlicht is. Jonge zaailingen hebben water nodig, bemesting met minerale meststoffen en kroonvorming.
De helende eigenschappen van witte wilg
Deze boom is algemeen bekend in de volksgeneeskunde. Witte wilgenbast wordt gebruikt als medicinale grondstof, waarvan de geneeskrachtige eigenschappen te wijten zijn aan het gehalte aan dergelijke stoffen:
- vitamine C;
- flavonen;
- lignine;
- catechinen;
- anthocyanines;
- glycoside salicine;
- tannines.
De bast van de witte wilg wordt geoogst van maart tot mei, wanneer de sapstroom traag is en het goed gescheiden is van de takken. Voor het oogsten worden scheuten gebruikt op de leeftijd van 2-3 tot 6-7 jaar. De schors wordt vervolgens gedroogd totdat deze broos wordt. De op deze manier bereide medicinale grondstoffen kunnen 4 jaar worden bewaard en gebruikt..
Een afkooksel van wilgenbast wordt gebruikt als koortswerend middel tegen koorts, reuma, ontsteking van de slijmvliezen van maag en darmen. Het heeft desinfecterende, samentrekkende eigenschappen en wordt gebruikt als ontstekingsremmend middel bij stomatitis, gingivitis, catarre van de bovenste luchtwegen, keelpijn en acute luchtweginfecties..
De bouillon heeft hemostatische, diuretische en choleretische eigenschappen. Uitwendig wordt het gebruikt om de keel en mond te spoelen, het wordt gebruikt voor voetbaden bij zweten, huidziekten en spataderen. De geneeskrachtige eigenschappen van witte wilg stellen je in staat om poeder van de schors als hemostatisch middel te gebruiken..
Het gebruik van witte wilgenbast in de volksgeneeskunde
Voor de bereiding van een afkooksel 1 eetl. een lepel gemalen grondstoffen moet in een geëmailleerde kom met 200 ml kokend water worden gegoten. Vervolgens 20 minuten in een waterbad laten staan, zeven zonder te wachten op afkoeling en met gekookt water tot het oorspronkelijke volume brengen.
Voor uitwendig gebruik kunt u naast de bouillon een infusie van wilgenbast bereiden. Hiervoor wordt een glas droge gemalen grondstoffen met een liter kokend water gegoten en gedurende 30 minuten toegediend. De resulterende infusie wordt toegevoegd aan een bak met heet water bedoeld voor voetbaden. Dit middel verlicht niet alleen spataderen, maar is ook effectief tegen het zweten van de benen..
Een afkooksel van wilgenbast wordt gebruikt voor haaruitval. Voor de bereiding 1 eetl. een lepel gehakte droge schors en 1 eetl. een lepel kliswortels wordt in 0,5 liter water gegoten en gedurende 20 minuten in een waterbad geplaatst. Daarna wordt het gedurende 2 uur toegediend en gefilterd. De kant-en-klare bouillon wordt gebruikt om het haar te wassen bij haaruitval..
Contra-indicaties voor gebruik in de schors van witte wilg zijn:
- Salicylaat gevoeligheid.
- Zwangerschap en borstvoeding.
- Maagzweer en ulcus duodeni.
- Allergische ziekten en bronchiale astma.
Het wordt niet aanbevolen om dit middel te gebruiken voor de behandeling van kinderen en adolescenten jonger dan 16 jaar. Een andere contra-indicatie is het gelijktijdige gebruik van medicijnen die zijn voorgeschreven voor verkoudheid, hoestonderdrukkers, aminozuren, maagzuurremmers, vitamines en aspirine..
Het gebruik van witte wilg in handwerk
Flexibele staven van witte treurwilg worden gebruikt om heggen en verschillende ambachten te maken. Deze opwindende activiteit is een veelvoorkomend type handwerk. Manden, dienbladen, decorartikelen en zelfs meubels geweven van wilgentakjes sieren het interieur en brengen er een stukje levende warmte en natuurlijke sfeer in..
Gebruik voor het weven jaarlijkse en tweejaarlijkse wilgenscheuten. Ze moeten worden geoogst in het vroege voorjaar, wanneer de groei nog niet is begonnen, of in de late herfst, wanneer het al is gestopt. De staven moeten recht, flexibel, elastisch, zonder schorsschade en met gezond hout zijn..
Leren om eenvoudige producten te weven is niet moeilijk, je moet alleen geduld hebben en wilgentakjes. Deze boom geeft je jarenlang een passie en de ervaring en vaardigheden die je hebt opgedaan, kunnen worden gebruikt om complexere items zoals meubels te maken. Meubelriet gemaakt van wilgenstokken is mooi, betrouwbaar, gemakkelijk te onderhouden en kan vele jaren meegaan.
Witte wilg in landschapsontwerp
Deze pretentieloze boom, die we ook wel kennen als wilg, raquita of wilgenwitte tristis, wordt gebruikt in de siertuin voor de aanleg van parken en pleinen. Wilgencondities zijn vooral goed waar er waterlichamen zijn, groot of klein. Het wordt gewaardeerd om zijn vrij snelle groei en originele kroonvorm. Hierdoor kun je de boom succesvol inzetten bij de vorming van het tuin- en parklandschap..
Zoals je op de foto kunt zien, heeft de witte wilg een spreidende kroon met hangende takken. Het ziet er geweldig uit, zowel in enkele aanplant als in landschapscomposities. Deze boom zal een spectaculaire decoratie van de site zijn in de Engelse stijl, die zorgt voor asymmetrie, vrije planning en maximale aanpassing aan natuurlijke omstandigheden..
Lang voor het christendom vereerden onze voorouders de witte wilg. Wilgentakjes werden gebruikt als middel tegen het boze oog, en een bezem die ervan gemaakt werd diende als een soort amulet in huis. Er werd zo’n belang gehecht aan deze boom, omdat men geloofde dat de wilg een grote vitaliteit heeft, het eerst bloeit en eerder dan andere bomen pure lente-energie van de zon opneemt..