Vertel ons hoe een haagbeuk eruit ziet, een foto van een boom en bladeren. Ik hielp mijn zoon een botanie-opdracht te doen, het was nodig om zoiets als een encyclopedie samen te stellen van bomen die in ons gebied groeien. We liepen door het park, verzamelden verschillende bladeren, maar we vonden nooit een haagbeuk, hoewel ik me herinner dat hij altijd met ons meegroeide. Of ik ben vergeten hoe een boom eruit ziet, of ze hebben alles al omgehakt, het werd zelf gewoon interessant.
Voor de noordelijke regio’s is het een curiositeit, maar in het zuiden vind je vaak een haagbeuk, een foto van een boom en bladeren die alle landschapsontwerpers kennen. Een vrij slanke stam heeft een luxueuze en weelderige kroon, waarvan de kleur verandert afhankelijk van het seizoen. In de lente is het een lust voor het oog met delicaat groen, en in de herfst begint het te glinsteren met gouden karmozijnrode kleuren. Tegelijkertijd kan de vorm van de kroon gemakkelijk worden veranderd door te snoeien, dus de haagbeuk wordt met recht als een siergewas beschouwd. Ze versieren stadsparken en creëren bizarre steegjes met haagbeuken.
Kenmerken van cultuur
De haagbeuk behoort tot de berkenfamilie en is een loofboom. Op volwassen leeftijd groeit het tot 30 m. Maar meestal zijn er in onze parken compactere variëteiten van niet meer dan 6 m. De meeste hebben een natuurlijke cilindrische kroonvorm, wijd verspreid naar de zijkanten. Tegelijkertijd bereikt de stamdiameter niet eens 0,5 m, wat de boom een elegante uitstraling geeft. De bladeren van de haagbeuk lijken een beetje op berkenbladeren. Ze zijn langwerpig van vorm, met een spitse punt en meestal met een gekartelde rand. Onder de plaat is bedekt met een delicate korte pool, en bovenop is het versierd met frequente nerven en gevouwen als een accordeon.
Haagbeuk groeit niet erg snel en de eerste bloei vindt pas plaats op de leeftijd van 15 jaar. Sierlijke oorbellen verschijnen in de lente en zien eruit als omgekeerde aartjes. Tegen de herfst rijpen kleine bruine noten op hun plaats. De cultuur wordt langlevers genoemd, omdat ze op één plek wel 300 jaar kan groeien.
Interessant is dat de takken tegelijkertijd zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen hebben, en ze kunnen worden onderscheiden door hun lengte. Als het mannelijke maximum 6 cm is, dan is het vrouwtje twee keer zo lang.
Haagbeuk – een foto van een boom en bladeren, afhankelijk van de soort
Op het grondgebied van ons thuisland is haagbeuk alleen te vinden in warme zuidelijke streken, omdat het niet overleeft in koude winters. Het groeit op goed verlichte plaatsen, uit de buurt van zure en moerassige bodems..
In totaal zijn er ongeveer vijftig cultuurvariëteiten, waaronder de meest populaire deze soorten haagbeuk:
- Europese is een van de hoogste soorten tot 30 m. Het heeft een cilindrische kroon, een geribbelde stam met een grijsachtige schors en dunne takken. Bladeren zijn afgerond, iets langwerpig tot aan de punt.
- Zwart, oftewel oosters. Een boom van maximaal 8 m hoog met een eivormige kroon en een gebogen stam. Bladeren zijn ovaal, groen in het voorjaar, geel in de herfst.
- Kaukasisch – groeit zelfs een paar meter hoger dan de Europese haagbeuk. Kenmerkend voor de soort is de lichtere kleur van het blad in het bovenste deel van de kroon. Evenals kleinere vruchten.
- Karolinsky is een boom of dichte struik tot 12 m hoog met kleine blauwgroene bladeren. De schors is glad, bruinachtig van kleur.
- Hartbladig, zo genoemd naar zijn hartvormige bladeren. De boom zelf is ook interessant, met een dunne, ongelijke stam van ongeveer 25 cm in diameter..
- Turchaninov’s haagbeuk is een bossige boom van niet meer dan 5 m hoog met kleine brede bladeren bedekt met een glanzende glans. Het heeft een bolvormige kroon die gemakkelijk kan worden gevormd. En deze soort verandert voortdurend de kleur van de bladeren, van brons naar groen en oranje..
- Virginsky – struik tot 4 m hoog met een spreidende kroon in de vorm van een bal.
Haagbeuk wordt niet alleen gewaardeerd om zijn sierlijkheid – het heeft duurzaam hout, dat bovendien niet rookt bij het branden. Het wordt gebruikt voor de vervaardiging van aardewerk, vloerbedekking, handvatten voor tuingereedschap. Vee eet met plezier de bladeren en jonge twijgen. De bladeren en vruchten worden gebruikt om olie te maken en de schors wordt gebruikt om de huiden te looien..